Όλοι μιλούν για το «μητρικό ένστικτο» που κάνει την εμφάνισή του με το που (ή και λίγο αργότερα σε μερικές περιπτώσεις) πάρεις το μωρό στην αγκαλιά σου.
Δεν ξέρω αν συμπεριλαμβάνονται σε αυτό, αλλά εγώ έχω ανακαλύψει φοβερές ικανότητες από την στιγμή που έγινα μάνα. Ποιος Superman και αηδίες... Εδώ να δεις υπερδυνάμεις!
Υπερ-ακοή
Όχι μόνο μπορώ να ακούσω και το πιο διακριτικό «τσίκι-τσίκι» –ακόμα και- από το διπλανό δωμάτιο, αλλά είμαι σε θέση να αναγνωρίσω ακριβώς σε ποιο σημείο βρίσκεται ο «ύποπτος», τι σκαρώνει και πόσο χρόνο έχω στην διάθεσή μου ώστε να επέμβω εγκαίρως.
Υπερ-όραση
Μπορώ να βρω την πιο μικρή βίδα/αντικείμενο/εξάρτημα. Η συγκεκριμένη ικανότητα έχει αναπτυχθεί για δύο λόγους: 1) για να περιορίσω την γκρίνια του Μικρού («που πήγε η ρόδα μουουουουουουουου;;;;;») και 2) για να μειωθούν οι πιθανότητες κατάληξης των εν λόγω αντικειμένων στο στόμα/στομάχι/πάνα της Μικρής.
*Το περίεργο στα δύο παραπάνω, είναι ότι οι «δυνάμεις» μου χάνονται όταν δεν αφορούν τα παιδιά. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο συχνή φράση που ακούει από εμένα ο Πατέρας είναι: «Τι είπες;»
Μελλοντολόγος
Δεν γνωρίζω πώς, αλλά βλέποντας (ακόμα και την πρόθεση για) την πρώτη κίνηση, ξέρω τι θέλουν, πού πάνε και ποια ιδέα (συνήθως βλακεία) έχουν βάλει στο μυαλό τους.
Ανοσία στην αηδία
Όταν με ρωτούν (συνήθως άντρες έχουν τέτοιες απορίες) «δεν σιχαίνεσαι καθόλου;», η απάντηση είναι «Όχι βέβαια». Από ένα σημείο και μετά, συνήθως –ευτυχώς- συμβαίνει αρκετά νωρίς, παθαίνεις ανοσία. Είναι τόσες φορές που θα αφήσουν επάνω σου ό,τι έχουν μέσα τους, (με όποιο τρόπο βρουν, καταλαβαίνετε…), που γίνεται πλέον μέρος της καθημερινότητάς σου. Άλλωστε, εκείνη την στιγμή, δεν έχεις χρόνο να σιχαθείς, πρέπει να καθαρίσεις –και μετά να καθαριστείς.
Αυτόματο καθάρισμα
Σχετικό με το από πάνω: Όταν σε βρίσκει το κακό, δεν έχεις πάντα τον κατάλληλο εξοπλισμό να καθαρίσεις. Οπότε ο αυτοσχεδιασμός είναι απαραίτητος. Αν τα μαντηλάκια είναι προσβάσιμα καλώς, ειδάλλως την ίδια δουλειά κάνουν τα ρούχα σου (κυρίως τα μανίκια), το κάτω μέρος της μπλούζας και στην ανάγκη -για μικροατυχήματα τύπου λερωμένο πρόσωπο- απλώς το χέρι, με τρίψιμο και λίγο σάλιο (γιατί οι γάτες είναι καλύτερες;).
Διαχωρισμός στα σήματα κινδύνου
Παράδειγμα: είμαι στην κουζίνα, τα μικρά είναι στο σαλόνι. Ακούω αψιμαχία, γδούπο και μετά κλάμα. Από την ένταση, την διάρκεια και τον τύπου του κλάματος, μπορώ να ξέρω αν πρέπει να επέμβω, αν πρέπει να επέμβω άμεσα ή αν απλώς πρέπει να φωνάξω: «Φρόνιμα εκεί μέσααααα!».
Multi tasking
Ένα πράγμα την φορά;! Ας γελάσω… Έχω πιάσει τον εαυτό μου να ανακατεύει την κατσαρόλα με το ένα χέρι, να μιλάει στο τηλέφωνο με το άλλο και να κουνάει με το ένα πόδι το ριλάξ στο πάτωμα. Ή να γράφω για το μπλογκ και συγχρόνως να κάνω «Ντέι-ντέι» τον Μικρό. Ή να ταΐζω την Μικρή με το ένα χέρι και να ψάχνω στο iPad βίντεο με τρένα για τον Μικρό. Ειδικά για το συγκεκριμένο, έχουμε ξαναπεί πως αν είχαμε κανά δυο χέρια παραπάνω, δεν θα ήταν άσχημα (για δείτε εδώ).
Εσείς ποιες υπερδυνάμεις έχετε ανακαλύψει;
Δεν ξέρω αν συμπεριλαμβάνονται σε αυτό, αλλά εγώ έχω ανακαλύψει φοβερές ικανότητες από την στιγμή που έγινα μάνα. Ποιος Superman και αηδίες... Εδώ να δεις υπερδυνάμεις!
Υπερ-ακοή
Όχι μόνο μπορώ να ακούσω και το πιο διακριτικό «τσίκι-τσίκι» –ακόμα και- από το διπλανό δωμάτιο, αλλά είμαι σε θέση να αναγνωρίσω ακριβώς σε ποιο σημείο βρίσκεται ο «ύποπτος», τι σκαρώνει και πόσο χρόνο έχω στην διάθεσή μου ώστε να επέμβω εγκαίρως.
Υπερ-όραση
Μπορώ να βρω την πιο μικρή βίδα/αντικείμενο/εξάρτημα. Η συγκεκριμένη ικανότητα έχει αναπτυχθεί για δύο λόγους: 1) για να περιορίσω την γκρίνια του Μικρού («που πήγε η ρόδα μουουουουουουουου;;;;;») και 2) για να μειωθούν οι πιθανότητες κατάληξης των εν λόγω αντικειμένων στο στόμα/στομάχι/πάνα της Μικρής.
*Το περίεργο στα δύο παραπάνω, είναι ότι οι «δυνάμεις» μου χάνονται όταν δεν αφορούν τα παιδιά. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο συχνή φράση που ακούει από εμένα ο Πατέρας είναι: «Τι είπες;»
Μελλοντολόγος
Δεν γνωρίζω πώς, αλλά βλέποντας (ακόμα και την πρόθεση για) την πρώτη κίνηση, ξέρω τι θέλουν, πού πάνε και ποια ιδέα (συνήθως βλακεία) έχουν βάλει στο μυαλό τους.
Ανοσία στην αηδία
Όταν με ρωτούν (συνήθως άντρες έχουν τέτοιες απορίες) «δεν σιχαίνεσαι καθόλου;», η απάντηση είναι «Όχι βέβαια». Από ένα σημείο και μετά, συνήθως –ευτυχώς- συμβαίνει αρκετά νωρίς, παθαίνεις ανοσία. Είναι τόσες φορές που θα αφήσουν επάνω σου ό,τι έχουν μέσα τους, (με όποιο τρόπο βρουν, καταλαβαίνετε…), που γίνεται πλέον μέρος της καθημερινότητάς σου. Άλλωστε, εκείνη την στιγμή, δεν έχεις χρόνο να σιχαθείς, πρέπει να καθαρίσεις –και μετά να καθαριστείς.
Αυτόματο καθάρισμα
Σχετικό με το από πάνω: Όταν σε βρίσκει το κακό, δεν έχεις πάντα τον κατάλληλο εξοπλισμό να καθαρίσεις. Οπότε ο αυτοσχεδιασμός είναι απαραίτητος. Αν τα μαντηλάκια είναι προσβάσιμα καλώς, ειδάλλως την ίδια δουλειά κάνουν τα ρούχα σου (κυρίως τα μανίκια), το κάτω μέρος της μπλούζας και στην ανάγκη -για μικροατυχήματα τύπου λερωμένο πρόσωπο- απλώς το χέρι, με τρίψιμο και λίγο σάλιο (γιατί οι γάτες είναι καλύτερες;).
Διαχωρισμός στα σήματα κινδύνου
Παράδειγμα: είμαι στην κουζίνα, τα μικρά είναι στο σαλόνι. Ακούω αψιμαχία, γδούπο και μετά κλάμα. Από την ένταση, την διάρκεια και τον τύπου του κλάματος, μπορώ να ξέρω αν πρέπει να επέμβω, αν πρέπει να επέμβω άμεσα ή αν απλώς πρέπει να φωνάξω: «Φρόνιμα εκεί μέσααααα!».
Multi tasking
Ένα πράγμα την φορά;! Ας γελάσω… Έχω πιάσει τον εαυτό μου να ανακατεύει την κατσαρόλα με το ένα χέρι, να μιλάει στο τηλέφωνο με το άλλο και να κουνάει με το ένα πόδι το ριλάξ στο πάτωμα. Ή να γράφω για το μπλογκ και συγχρόνως να κάνω «Ντέι-ντέι» τον Μικρό. Ή να ταΐζω την Μικρή με το ένα χέρι και να ψάχνω στο iPad βίντεο με τρένα για τον Μικρό. Ειδικά για το συγκεκριμένο, έχουμε ξαναπεί πως αν είχαμε κανά δυο χέρια παραπάνω, δεν θα ήταν άσχημα (για δείτε εδώ).
Εσείς ποιες υπερδυνάμεις έχετε ανακαλύψει;
Να'σαι καλά με έκανες και γέλασα. Με τρία εδώ μέσα (7,5 & 2) καταλαβαίνεις ότι είμαι κι εγώ η Wonder & η Catwoman μαζί, σε νιώθω λέμε!!! Να εδώ που σου γράφω τώρα, έχω και το μικρό με το κολατσιό του στα πόδια μου και στέλνουμε αγωνιστικούς χαιρετισμούς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλα! Μου αρεσει που καταλαβαινόμαστε... Ευχαριστω πολυ!
Διαγραφή