Τα πιο αφράτα και λαχταριστά μπισκότα της Αθήνας

«Ποιο είναι το αγαπημένο σου γλυκό; Πάστα; Σιροπιαστό;» ήταν η κλασική ερώτηση που άκουγα όταν έλεγα πως διατηρούμε οικογενειακό ζαχαροπλαστείο (ναι, εννοείται μετά το «αααα, δηλαδή είναι αυτό που λέμε: ‘ζαχαροπλάστης είναι ο μπαμπάς σου;’» #eleos).

Και η απάντησή μου ήταν πάντα η ίδια: «Τα μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας». Ναι, αυτά τα τριφτά, πορτοκαλομυρωδάτα, αφράτα και όσο πρέπει γλυκά μπισκοτάκια με μπόλικα μικρά κομμάτια μαύρης σοκολάτας ήταν η αδυναμία μου.

Γι’ αυτά δεν ήξερα τι πάει να πει: «θα φάω μόνο ένα». Για να πω την αλήθεια, οι μοναδικές φορές που έφαγα μόνο ένα, ήταν όταν πραγματικά υπήρχε μόνο ένα! Το μέγιστο που κατάφερνα να κάνω ήταν: «Ακόμα ένα και τέλος». Κάποια στιγμή το τηρούσα.

Και όταν ο μπαμπάς μου συνταξιοδοτήθηκε και αποφασίσαμε να βάλουμε στο ράφι του παρελθόντος το βιβλίο «ζαχαροπλαστείο μας», πίστευα πως εκείνα τα μπισκότα δεν θα τα ξαναέβρισκα ποτέ.  

Ώσπου πήγαμε την Κυριακή στο (αγαπημένο μας) ζαχαροπλαστείο Παύλου για το καθιερωμένο παγωτό σοκολάτας (περισσότερες λεπτομέρειες επ’ αυτού εδώ) Κι εκεί που τα Μικρά είχαν βουτήξει χέρια, κουτάλια και μούρη στα μπολάκια, με ρώτησε ο Πατέρας αν θέλω να πάρουμε και κάτι άλλο. 

Είχα ήδη εντοπίσει κάτι μπισκότα, λίγο πιο μεγάλα από μπουκίτσες με κομματάκια σοκολάτας: «Ας πάρουμε λίγα από αυτά» του είπα.

Ευτυχώς δεν με άκουσε και δεν πήρε λίγα! Πρώτο δάγκωμα και… Ξαναβρήκα τα χαμένα μου μπισκότα! Όπως ακριβώς τα θυμόμουν: τριφτά, πορτοκαλομυρωδάτα, αφράτα και όσο γλυκά πρέπει μπισκοτάκια με μπόλικα μικρά κομμάτια μαύρης σοκολάτας.

Και από την Κυριακή είμαι πάλι στο: «Ακόμα ένα και τέλος»…

(Διεύθυνση: Παπαδιαμαντοπούλου 24γ, Ιλίσια, τηλ. 210 7774012 και λεωφ. Λαυρίου 23, Κάντζα, τηλ. 213 0428056)