Παρότι κόρη ζαχαροπλάστη,
δεν έχω ιδιαίτερη τρέλα με (όλα) τα γλυκά. Ναι, μπορεί να δοκιμάσω λίγη τούρτα,
μια πιρουνιά κανταΐφι, θα εκτιμήσω έναν καλό μπακλαβά αλλά δεν θα με ακούσετε
ποτέ να λέω: «Αχ, να είχα μια πανακότα/τσιζκέικ/τουλούμπα (βάλτε εσείς ό,τι
νομίζετε).
Εξαιρέσεις στον κανόνα
αποτελούν δύο πράγματα: η μαύρη σοκολάτα και το παγωτό σοκολάτα. Αυτά μπορώ να
τα καταναλώνω καθημερινά μέχρι να μου ανέβει το ζάχαρο σε τετραψήφιο αριθμό (χωρίς
να είμαι σίγουρη ότι κάτι τέτοιο θα με σταματούσε).
Για την σοκολάτα δεν έχω
θέμα ονόματος, μάρκας κλπ. Εύκολος άνθρωπος. Αλλά στο παγωτό είμαι πιο περίεργη
και από την Βασίλισσα Ελισάβετ.
Στην κορυφή της προτίμησής
μου κάθονται δύο παγωτά: το μοναδικό παρφέ σοκολάτας του μπαμπά μου (το οποίο
θα προσπαθήσω να φτιάξω κάποια στιγμή, τώρα που εκείνος κρέμασε τις… κουτάλες
του) και το παγωτό πικρής σοκολάτας από το Ζαχαροπλαστείο Παύλου.
Νιώθω και μια ιδιαίτερη συμπάθεια για το συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο, καθώς πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση: ο μπαμπάς Παύλου φτιάχνει, η μαμά και η κόρη Παύλου σερβίρουν πάντα με ένα χαμόγελο και μια φυσική ευγένεια. Ε, όσο να πεις, μια ταύτιση με τα δικά μου βιώματα την έχω.
Η αλήθεια είναι πως ό,τι έχω δοκιμάσει εκεί είναι εξαιρετικό. Αλλά αυτό το πλούσιο σε γεύση, κανονικό (με όοοοοοοολη την σημασία της λέξης και δεν το βρίσκεις παντού) παγωτό που δεν μοιάζει σε τίποτα με το "παγωμένο γάλα με ζάχαρη και κάτι σαν γεύση" που σερβίρουν σε άλλα -και καλά- φημισμένα μαγαζιά δεν το έχω βρει αλλού. Και να πει κανείς ότι δεν δοκιμάζω; Όπου βρω μπροστά μου παγωτό σοκολάτας, θα περάσει από τεστ.
Προς το παρόν, κάποιο αντάξιό του δεν έχει περάσει από το κουτάλι μου...
(Ζαχαροπλαστείο Παύλου, Παπαδιαμαντοπούλου 24, Αθήνα τηλ. 21 0777 4012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου