Τα πιο πετυχημένα cookies που βγήκαν… κατά λάθος!

Αρχικός σκοπός ήταν να φτιάξω μπισκότα παρόμοια με αυτά της προηγούμενης φοράς (δείτε εδώ την συνταγή), με την διαφορά ότι ήθελα να τα κάνω με σοκολατένια ζύμη και όχι μόνο με κομματάκια σοκολάτας.

Ακολούθησα την οδηγία του (ζαχαροπλάστη) μπαμπά μου «όσο κακάο προσθέτεις, αφαιρείς το διπλάσιο αλεύρι», αλλά μόνο αυτήν. Γιατί κατά τα άλλα τα πήγα με την «στο περίπου» νοοτροπία της μαγειρικής, αδιαφορώντας για τον νόμο της ζαχαροπλαστικής που θέλει αυστηρή ακρίβεια στις ποσότητες.

Γι’ αυτό και «τιμωρήθηκα», καθώς η αναμενόμενη ζύμη δεν ήρθε ποτέ. Αντ’ αυτού όμως, βρέθηκα με ένα ημι-ρευστό μείγμα στον κάδο του μίξερ και τον Μικρό να με ρωτάει: «μαμά, τι είναι αυτό;». Δεν ήξερα τι ακριβώς να του απαντήσω, όμως όταν τον είδα να βουτάει το δάχτυλό του, να το δοκιμάζει και να μου λέει: «Θέλω κι άλλο!», υπέθεσα ότι κάτι καλό θα βγει από εκεί. 

Και βγήκε! Ακολουθήστε ακριβώς, τις (μη ακριβείς) οδηγίες μου και θα δικαιωθείτε!

Υλικά

2 αβγά

4/5 του φλιτζανιού μαύρη ζάχαρη

160 γρ. βούτυρο

1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ

300 γρ. αλεύρι μαλακό

100 γρ. κακάο

Χυμός και ξύσμα από 1 πορτοκάλι

1 φακελάκι σταγόνες σοκολάτας

Εκτέλεση

Χτυπάω στο μίξερ το βούτυρο, τη ζάχαρη και τα αβγά για περίπου 5 λεπτά. Προσθέτω τον χυμό και το ξύσμα πορτοκαλιού και συνεχίζω το χτύπημα. Μην περιμένετε (όπως περίμενα εγώ) να αφρατέψει το μείγμα, θα παραμείνει ρευστό. 

Στο μεταξύ κοσκινίζω το αλεύρι, το κακάο και το μπέικιν πάουντερ, χαμηλώνω την ταχύτητα του μίξερ και τα ρίχνω στον κάδο, χωρίς να σταματήσω το χτύπημα. 

Μόλις ενωθούν τα υλικά, προσθέτω τις σταγόνες σοκολάτας και μόλις ενσωματωθούν σταματάω το χτύπημα. Σε αυτό το σημείο έχω ένα μείγμα, όχι πολύ σφιχτό το οποίο έχει την ρευστότητα του μελιού. 

Δεν επιχειρώ να το πλάσω, απλώς κάνω το εξής: παίρνω κουταλιές από το μείγμα και με την βοήθεια ενός δεύτερου (κουταλιού) τις απλώνω σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα.

Τα ψήνω στους 180°C στις αντιστάσεις για 15’-20’ (όσο πιο μικρά είναι τα cookies τόσο πιο λίγο ψήσιμο θέλουν). 

Τα βγάζω όσο είναι ακόμα μαλακά. Μην νομίζετε ότι είναι άψητα. Μόλις κρυώσουν, θα καταλάβετε πως ήταν το σωστό timing, καθώς τα μπισκότα έχουν την τάση να απορροφούν την υγρασία όσο κρυώνουν και να ξεραίνονται αν ψηθούν πολύ.