Έχετε φίλους που απέκτησαν μωράκι; Να τι ΔΕΝ πρέπει να τους πείτε

Χθες επισκεφθήκαμε φιλικό, αγαπημένο μας ζευγάρι το οποίο εδώ και 20 μέρες απέκτησε ένα μωράκι. Όπως κάνουμε σε κάθε τέτοια περίπτωση, τους πήραμε ως δώρο το βιβλίο «Κοιμήσου παιδί μου», τη Βίβλο που κάθε νέος γονιός πρέπει να διαβάσει για ήσυχους οικογενειακούς ύπνους.

Η μαμά μας υποδέχθηκε με το νεογέννητο να έχει κουρνιάσει στην αγκαλιά της και να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. «Αυτή είναι η καλύτερη φάση του μωρού», της είπα «θυμάμαι, πόσο πολύ μου άρεσε να αφήνω τον Ανδρέα και τη Διοχάντη όταν ήταν σε αυτή την ηλικία να κοιμούνται πάνω μου. Ήταν το χαλαρωτικό μου».

Καθίσαμε περίπου δύο ώρες, παραγγείλαμε πίτσες, είδαμε τον αγώνα του Ολυμπιακού στο μπάσκετ και φύγαμε.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα μόλις άνοιξα τα μάτια μου σήμερα ήταν: «Τι βλακείες έλεγες στην κοπέλα χθες;!» και συνειδητοποίησα ότι έγινα μία από εκείνους που είχα να αντιμετωπίσω όταν βρισκόμουν στη θέση της.

Είναι δυνατόν να λέω σε έναν άνθρωπο που κοιμάται τρεις με τέσσερις ώρες –το πολύ-, ότι «ΑΥΤΗ είναι η καλύτερη φάση;».

Είναι δυνατόν να λέω σε έναν άνθρωπο με ένα 20 ημερών βρέφος που κλαίει, κάνοντας την να ψάχνει κάθε φορά τον λόγο, ότι «ΑΥΤΗ είναι η καλύτερη φάση;». Το πιο λογικό που θα μπορούσε να σκεφτεί είναι: «Δηλαδή τι; Μετά γίνεται χειρότερο;;;».

Γιατί της το είπα τότε; Είναι που από την φάση με τα παιδιά μου μωρά, θυμάμαι μόνο τα καλά. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι έχω ξεχάσει τα ξενύχτια, την κούραση και την εξάντληση.

Γι’ αυτό, θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τις χαζομάρες που εκτόξευσα και να διορθώσω:
Όχι. Αυτή δεν είναι η καλύτερη φάση. Είναι μια δύσκολη φάση. Μια πολύ δύσκολη φάση για τους γονείς. Και δεν θα πω ότι η ζωή μετά γίνεται πιο εύκολη. Αλλά ούτε και πιο δύσκολη.

Η ζωή με το παιδί είναι μια νέα ζωή. Μια άλλη ζωή. Και όπως συμβαίνει με όλες τις ζωές, έχει τα εύκολα και τα δύσκολά της.

Το μόνο που έπρεπε να πω είναι: «Να ξέρεις πως στο τέλος σου μένουν μόνο τα καλά».