Kαρκίνε, ο Βαγγελάκης είναι ο μπαμπάς σου

«Πέτα, την ασχήμια σβήσε, τα μάτια τώρα κλείσε, στην διαδρομή... Νιώσε, τον αέρα δώσε, ότι έχει δώσε, δώσε ψυχή»

Γράφει (εκ μέρους όλων μας) ο Γιώργος Σπανομανώλης

Πάμε ρε Βαγγελάρα, δώσε ψυχή ρε παλικάρι μου, βάλε τα δυνατά σου και ρίξε ακόμα μια σφαλιάρα σε αυτό τον άθλιο καρκίνο. Τον έχεις γλεντήσει ρε Βαγγελάρα. Του κάνεις πλάκα παλικαράκι μου εδώ και τρία ολόκληρα χρόνια και ας είσαι μόνο πέντε χρονών.

Τον έχεις ξεφτιλίσει παιχταρά μου... Είσαι ο μπαμπάκας του και του κάνεις πλάκα! Τον έχεις διαλύσει τον άτιμο και είσαι έτοιμος να τον γλεντήσεις ακόμα μια φορά. Θα πας εκεί, στην Αμερική και θα του αστράψεις δυο χαστούκια, να τον ξαπλώσεις κάτω και να μην ξανασηκωθεί ποτέ ο κερατάς.

Έχεις καταλάβει τι του έχεις κάνει μέχρι σήμερα ρε Βαγγελάρα; Όχι φίλε, δεν έχεις καταλάβει... Ούτε εμείς που βγάλαμε από το παντελόνι 1 ευρώ και το ρίξαμε στον κουμπαρά σου, δεν έχουμε καταλάβει τι του έχεις κάνει.

Δεν σε βλέπει ο ξεφτίλας ο καρκίνος. Την πλάτη σου βλέπει και ξέρεις γιατί; Γιατί μετά από 21 χημειοθεραπείες, γιατί μετά από τόσες ακτινοβολίες, γιατί μετά από τόσες μεταμοσχεύσεις και επεμβάσεις δεν έχει καταφέρει να σου στερήσει αυτό το αγνό, αυτό το καθαρό, αυτό το υπέροχο χαμόγελό σου.

Δεν πονάς, δεν λυγίζεις, δεν το βάζεις κάτω και αυτό δεν μπορεί να το ξεπεράσει, γιατί αυτός ο άτιμος δεν λογαριάζει παιδικές ψυχές.

Τον κέρδισες μέσα στο «Ελπίς», τον κέρδισες μέσα στο «Αγλαΐα Κυριακού», του έδωσες φάπα μέσα στο Λονδίνο, αλλά θέλει να χάσει από σένα Βαγγελάρα μου και μέσα στην Αμερική.

Εκεί φίλε, θα κάνεις πάρτι. Γιατί; Γιατί εκεί θα έχεις μαζί σου ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Έχεις καταλάβει τι έκανες ρε παιχταρά; Είσαι ο Γκάλης, ο Διαμαντίδης και ο Καραγκούνης μαζί. Κατάφερες μέσα σε δυο μέρες να κάνεις όλη την Ελλάδα να τρέχει για πάρτη σου ρε φίλε. Και μιλάμε για τρέξιμο Βαγγελάρα. Κανόνισε στο γάμο σου να μας καλέσεις, γιατί αν δεν το κάνεις δεν θα στο συγχωρέσουμε φίλε. Γιατί σε αυτά είμαστε τέρμα παρεξηγιάρηδες Βαγγελάρα.

Τώρα είμαστε σόι αδερφέ και δεν γλυτώνεις εύκολα από εμάς. Πλέον είμαστε νονοί σου σαν τον Πετράν, είμαστε αδέρφια σου, είμαστε θείοι και θείες σου και έχεις υποχρέωση απέναντι μας.

Φίλε, τώρα δεν είσαι μόνος σου. Έχεις ευθύνες απέναντι μας. Ή μάλλον, μία και βασική. Να πας στην Αμερική, στο Memorial και να γυρίσεις πίσω νικητής. Και ένα απλό «διπλό» με τον κερατά τον καρκίνο δεν μας φτάνει. Θέλουμε να πας, να του ρίξεις μια τεσσάρα και όταν θα έρθεις εδώ θα έχεις πανηγύρι για πάρτη σου και μόνο.

Φίλε Βαγγελάρα, έχεις καταφέρει να ενώσεις την Ελλάδα για πάρτη σου. Σε τρία βράδια αυτοί οι ανισόρροποι οι Έλληνες, λες και είναι φτιαγμένοι για δυσκολίες μόνο, κατάφεραν και μάζεψαν 500.000 ευρώ για πάρτη σου και μόνο και θα μάζευαν άλλα τόσα για να μην χάσεις αυτό το χαμόγελο σου που μας έχει τρελάνει. Όταν θα πας στην Αμερική, θέλω να πεις στους γιατρούς σου μία λέξη μόνο που εκεί δεν την έχουν. Θα τους πεις, ότι αυτή τη λέξη την φέρνεις κληρονομιά από την πατρίδα σου την Ελλάδα και πως μόνο εκεί την έχουν. Θα τους πεις... "φιλότιμο" Βαγγέλη και αν δεν καταλάβουν δεν μας νοιάζει. Την ξέρουμε εμείς και φτάνει και το αποδείξαμε για ακόμα μια φορά.

Βαγγελάρα, ξέρει κάτι; Αν είχα κόρη ή μικρή αδερφή θα σου την έδινα ρε φίλε, γιατί ξέρω ότι από τη στιγμή που δεν έχεις μασήσει τώρα, δεν θα μασήσεις ποτέ.

Βαγγελάρα, αυτή τη στιγμή να ξέρεις, εκεί που θα είσαι στη Νέα Υόρκη, δεν είσαι μόνος. Είναι μαζί σου εκατομμύρια Έλληνες, των οποίων έχεις γίνει το παιδί τους.

Σε καμαρώνουμε, σε θαυμάζουμε και σε περιμένουμε... Και ξέρεις εσύ τι πρέπει να κάνεις.