Είναι οι στιγμές που
απλώς κάθομαι, τα βλέπω να πλακώνονται και λέω: «Δεν μπορεί να το ζω εγώ αυτό.
Δεν είναι δυνατόν να τσακώνονται γι’ ΑΥΤΟΝ τον λόγο». Κι όμως τα Μικρά βρίσκουν
τις πιο απίθανες αφορμές να κάνουν επίδειξη δύναμης και κυριαρχίας το ένα στο
άλλο.
Πάρτε για παράδειγμα ένα πρόσφατο τυπικό απόγευμα:
1.
Για το ποιος θα μαζέψει τα μπαλάκια
Εσείς τώρα νομίζετε πως εγώ τους είπα να
μαζέψουν τα μπαλάκια που είχαν σκορπίσει στο σαλόνι κι εκείνα το έριχναν το ένα
στο άλλο. Όοοοοοχιιιιιιιι! Λίγο πριν πάμε στο παιδότοπο (το τονίζω, γιατί η
λέξη «παιδότοπος» φέρνει μια γενική ευφορία στο σπίτι, νόμος!) λέω στον Μικρό: «Δεν
μπορούμε να φύγουμε και να είναι έτσι το σπίτι μας. Δεν μαζεύεις τα μπαλάκια;».
Εκείνος αμέσως άρχισε να τα βάζει στη θέση του, μόνο που την ίδια στιγμή άρχισε
να τον βοηθά και η Μικρή και αυτή ήταν η
αρχή του κακού… «ΜΗΝ ΜΕ ΒΟΗΘΑΑΑΑΑΑΑΑΣ! ΟΟΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙ!!! ΑΣΤΑΑΑΑΑΑ ΣΟΥ
ΛΕΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!». Καλά καταλάβατε… Ο Μικρός τσαντίστηκε γιατί η αδερφή του
αποφάσισε να τον βοηθήσει! Και φυσικά όσο εκείνος δεν ήθελε, τόσο εκείνη
συνέχιζε να μαζεύει μπαλάκια. Κι όσο εκείνη συνέχιζε να μαζεύει μπαλάκια τόσο
το σπίτι μας θύμισε ΘΥΡΑ 7 με πέναλτι σφυριγμένο υπέρ του Παναθηναϊκού στο 93’…
2.
Για το αν θα πάμε στον παιδότοπο με το φουσκωτό
κάστρο ή στον άλλον με τη φουσκωτή τσουλήθρα.
Ναι, αυτό κι αν είναι πρόβλημα. Και όταν
εξαντλήσουμε (και εξαντληθούμε από) την διαδικασία της συζήτησης φτάνουμε σε
τελεσίγραφο: «Επιλέξτε ΤΩΡΑ γιατί αλλιώς γυρνάμε σπίτι». Ω, τι θαύμα! Τα μικρά
μου δεν έχουν κανένα πρόβλημα σε όποιον παιδότοπο κι αν καταλήξουμε.
3.
Για το αν θα ακούσουμε στο αυτοκίνητο Coldplay ή
James
Να παραδεχθώ καταρχάς, ότι σε γενικές
γραμμές δεν έχω παράπονο. Οι μουσικές τους προτιμήσεις συμπίπτουν με τις δικές μας
(ευτυχώς!). Όταν όμως ο ένας θέλει το Waterfall και η άλλη το Hymn for the weekend, τότε έχουμε ένα ψιλοθεματάκι.
4.
Για το ποιος θα πάρει την κόκκινη κουβέρτα και
ποιος την μοβ
Έχουμε περάσει τον σκόπελο κυνηγητό-γδύσιμο-κυνηγητό-μπάνιο-κυνηγητό-ντύσιμο
κι έχουμε φτάσει σε αυτή την ιερή ώρα του καναπέ-γάλα-λίγο iPad και ύπνο. Εννοείται πως και τα δύο θα
επιλέξουν την ίδια κουβέρτα για να σκεπαστούν και εννοείται πως κανένα δεν
θέλει την άλλη. Ανάμεσα σε τραβήγματα, (διακριτικές) κλωτσιές και κανά δυο
φωνές ανοίγω την κουβέρτα και σκεπάζω και τους δύο.η αμέσως επόμενη επιλογή μου
ήταν η σολομώντεια λύση: να αρπάξω το ψαλίδι και να την κόψω στην μέση. Ευτυχώς
δεν χρειάστηκε.
5.
Για το αν θα δούμε Μπεν και Χόλι από το iPad της
μαμάς ή από το iPad του μπαμπά
Κι όμως το πρόβλημα δεν είναι ΤΙ θα δουν
αλλά από ΠΟΥ θα το δουν. Κι αυτό γιατί το τάμπλετ της μαμάς έχει κόκκινη θήκη
(κοριτσίστικη) το δε του μπαμπά μπλε (αγορίστικη). Καλά καταλάβατε, ο καθένας
παίρνει από ένα, βλέπει ό,τι θέλει και κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου