12.4.16

Φράσεις που δεν θα (ή θα αργήσω πολύ να) ξαναπώ στη ζωή μου



Αυτό που λένε ότι: «Τα παιδιά σου αλλάζουν τη ζωή» είναι απόλυτα ανακριβές, μην πω και μέγα ψέμα.

Η έλευση των απογόνων σου, δεν αλλάζουν τη ζωή σου. Απλώς σταματούν τη ζωή που έκανες μέχρι και μία μέρα πριν την είσοδό σου στο μαιευτήριο και την αντικαθιστούν με μία ΑΛΛΗ ζωή, χωρίς αυτό να εννοώ ότι είναι χειρότερη, είναι απλώς άλλη.

Το καταλαβαίνεις από πολλά μικρά, μεγάλα, καθημερινά, συνηθισμένα αλλά και πιο σπάνια πράγματα. Γενικά, υπάρχουν πολλές κατηγορίες που σου δείχνουν ότι το παρόν και το μέλλον σου θα είναι εντελώς διαφορετικό από το παρελθόν σου. Ένα από αυτά είναι και οι φράσεις που δεν θα ξαναπείς ή τουλάχιστον θα περάσουν πολλά, πολλά χρόνια μέχρι να ξανα-ξεστομίσεις:

-Άντε να έρθει το σαββατοκύριακο, να κοιμηθώ λιγάκι παραπάνω
Χα! Ο νόμος του Μέρφι λέει ότι δεν θα α) κοιμηθείς β) παραπάνω και γ) ούτε καν λιγάκι! Γιατί ναι, από την έννοια και την αγωνία τους για την έλευση του Σαββάτου, όχι μόνο ξυπνούν νωρίτερα (ενώ τις καθημερινές σχεδόν τα παρακαλάς να σηκωθούν για το σχολείο και τα ντύνεις μισοκοιμισμένα) αλλά είναι και μέσα στην ενέργεια λες και τους έχεις βάλει διπλή μπαταρία!

- Επιτέλους! Καθαρό και τακτοποιημένο σπίτι!
ΟΚ, να είμαστε δίκαιοι, μπορείς να το πεις και να ισχύσει για τουλάχιστον 5 λεπτά! Βέβαια, μπορείς να το πεις και να ισχύσει για πολύ παραπάνω μόνο στην περίπτωση που αποφασίσεις να κάνεις φασίνα στις 11 το βράδυ. Τότε ναι, το σπίτι θα είναι στην εντέλεια τουλάχιστον για 8-9 ώρες! Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, όλο και κάποιο κομματάκι Lego θα σου ξεφύγει, όλο και κανένα αυτοκινητάκι θα έχει τρυπώσει κάτω από το τραπέζι, όλο και κάποιο μισοφαγωμένο αγγούρι θα έχει ξεχαστεί στο καθισματάκι φαγητού και πολλά άλλα τέτοια. «Ανδρέα θα στρώσεις το κρεβάτι σου;» -Όχι μαμά, αφού το βράδυ θα ξανακοιμηθώ… (Να έτσι, ένα μικρό –χαρακτηριστικό- παράδειγμα σας έφερα).

-Πόσο ελαφριά είναι η τσάντα μου
Πορτοφόλι, κλειδιά, κινητό τα δικά μου απαραίτητα. Παγουρίνια, μπισκότα, κουλούρια Θεσσαλονίκης, μία μαϊμού, ένα πρόβατο (ευτυχώς λούτρινα!), μία έξτρα πιπίλα, μωρομάντηλα, δύο έξτρα πάνες, μία μικρή κρέμα για τα συγκάματα, αντιηλιακά τα δικά τους απαραίτητα... Όλα στην δική μου τσάντα.

Δεν έχω τι να κάνω για τις επόμενες μια-δυο-τρεις ώρες. Ας πάω για μανικιούρ/καφέ/βόλτα/(window) shopping/ταβανοθεραπεία…
ΠΑΝΤΑ έχεις να κάνεις κάτι. Αν κατά την διάρκεια της ημέρας υπάρξει κάποιο κενό, τότε δύο είναι τα πιθανά σενάρια: ή έχει γίνει κάποιο λάθος στον προγραμματισμό ή κάτι έχεις ξεχάσει. Δεν λέω ότι δεν μπορείς να πας για μανικιούρ/καφέ/βόλτα/(window) shopping κλπ., μόνο που για να το κάνεις θα πρέπει να το έχεις κανονίσει τουλάχιστον μία μέρα πριν. Αυτά τα πράγματα (πλέον) δεν γίνονται από την μια μέρα στην άλλη.

Πολύ ησυχία έχει σήμερα...
Αλήθεια τώρα; Θέλετε να το αναλύσω;

-Δε νομίζω ότι γίνεται αυτό
Σας ακούγεται περίεργο; Κι όμως όταν έχεις παιδιά, αυτή η απάντηση δεν γίνεται αποδεκτή. Κι αυτό γιατί στο παιδικό μυαλουδάκι, δεν υπάρχει τίποτα που η μαμά και ο μπαμπάς δεν μπορούν να κάνουν. Αφού κάνουν τα πάντα! Οπότε πρέπει να βρεις τρόπο ώστε το «Δε νομίζω ότι γίνεται αυτό» να μετατραπεί σε «Θα βρούμε έναν τρόπο να τα καταφέρουμε». Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα χαρίσματα που αποκτάμε με την έλευση των μικρών στη ζωή μας και καλό θα ήταν να το εκμεταλλευόμασταν και στις υπόλοιπες πτυχές της καθημερινότητάς μας. 

-Εγώ πότε θα γίνω μάνα;
Θα μπορούσε να είναι ερώτηση  αγωνίας ή απλής περιέργειας. Όπως και να έχει, απαντήθηκε…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου