2.2.16

Οι απορίες μιας μάνας

Ξεκίνησε η μεγάλη εποχή των ερωτήσεων. Η περίοδος που ο Μικρός (και σε λίγο καιρό από πίσω και η Μικρή) μας βομβαρδίζει με ατελείωτες απορίες. Προσπαθούμε -δεν είναι πάντα εφικτό- να του δίνουμε όσο πιο απλές και πιο κοντά στην αλήθεια απαντήσεις γίνεται.

Όμως όλον αυτόν τον καιρό, έχουν σχηματιστεί ερωτήματα και στο δικό μου κεφάλι, σχετικά με τα παιδιά και ό,τι τα περιβάλλει. Κάθε βοήθειά σας, θα μου ήταν εξαιρετικά χρήσιμη:


-Γιατί ξεχνάμε την πιπίλα και τα αγαπημένα τους λούτρινα τις πιο ακατάλληλες στιγμές;

-Πόσες μπαταρίες θα χρειαστεί να αγοράσω και να αλλάξω ακόμα; 

-Γιατί πάντα χάνονται τα πιο μικρά και πιο απαραίτητα εξαρτήματα των παιχνιδιών;

-Και τώρα που το σκέφτομαι: Γιατί υπάρχουν παιχνίδια με πολλά και μικρά εξαρτήματα; 

-Και επίσης: Γιατί όλα τα παιχνίδια κάνουν τρελό θόρυβο;

-Γιατί τα παιδικά παντελόνια και οι φόρμες έχουν τσέπες; 

-Πότε θα σταματήσω να νιώθω τύψεις κάθε φορά που αφήνω τα μικρά στους παππούδες για να φύγουμε;

-Σε πόσα "γιατί;" Μπορεί να απαντήσει ο μέσος γονιός καθημερινά;

-Πόση μνήμη στο κινητό μου είναι απαραίτητη ώστε να μην σβήσω καμία φωτογραφία και φυσικά κανένα βίντεο;

-Πώς γίνεται να βρωμάνε ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ τα κακά τους; 

-Πώς γίνεται να μυρίζει τοσο απίστευτα όμορφα το σβερκάκι τους;;

-Πώς είναι δυνατόν να κάνεις δίαιτα, όταν σκάνε συνεχώς από συγγενείς και φίλους μπισκότα και λιχουδιές "για τα παιδια"; (Αφού τα παιδιά δεν κάνει να τρώνε τέτοια, τι να κάνουμε, να τα πετάξουμε;;;)

-Γιατί δεν έχει σκεφτεί (ποτέ κανείς) να βάλει στα εμπορικά κέντρα ειδική τουαλέτα όπου θα χωράει μέσα το καροτσάκι; (Αν είσαι μόνη/ος με το μωρό και σε πιάσει η ανάγκη, το αφήνεις απέξω...)

-Πώς γίντεαι αυτά τα τόσο μικρά ποδαράκια να τρέχουν/σκαρφαλώνουν τόσο γρήγορα;

Και τέλος: 
-Είναι φυσιολογικό που κάθε φορά που τα πιάνω στα χέρια μου λέω:"θα σε λιώσω, θα σε φάω, θα σε δαγκώσω, θα σε κάνω μια μπουκιά;!"


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου