Από πίτα που θα φας, πρόσεξε να είναι καλή

Έψαχνα εδώ και καιρό να βρω πίτα, έτοιμη για ψήσιμο, για τις φορές που έχω τραπέζι, και θέλω να… κλέψω, όταν δηλαδή δεν προλαβαίνω να φτιάξω μία με τα χεράκια μου. Οι εμπορικές του σούπερ μάρκετ είναι τίμιες, αλλά μοιάζουν με τις ελληνικές σαπουνόπερες: Αν έχεις δει μία, είναι σαν να τις έχεις δει όλες. 

Πριν λίγο καιρό, ανακάλυψα τις πίτες Γευσιστράτη και θα μείνω σε αυτές για πολύ καιρό. Έχω ήδη δοκιμάσει την αλμυρή κολοκυθόπιτα, με χοντροκομμένο για να το καταλαβαίνεις στη γεύση -κι όχι περασμένο στον τρίφτη- κολοκυθάκι, ανθότυρο, κρεμμυδάκι, μυρωδικά και μαυροκούκι και την τυρόπιτα με φέτα, ανθότυρο και κασέρι. 

Και οι δύο ήταν εξαιρετικές για τρεις λόγους:

Α) Το φύλλο ήταν (σαν) σπιτικό, γεμάτο, κρατσανιστό, με μια λεπτή αίσθηση ελαιόλαδου.

Β) Η γέμιση ήταν από πραγματικά υλικά που δεν θύμιζαν κάτι από κολοκύθι, κάτι από φέτα, κάτι από…

Γ) Η ποσότητα της γέμισης ήταν τόσο καλά μοιρασμένη που ακόμα και στις άκρες, εκεί με το περισσότερο φύλλο, ήταν παρούσα. Πράγμα που σημαίνει ότι οοοοοόλη η πίτα τρώγεται και όχι μόνο αυτό που υπάρχει στο κέντρο.

Το μόνο που χρειάζονται είναι να μείνουν λίγη ώρα έξω από την κατάψυξη για να ξεπαγώσουν και  να ψηθούν στους 180°C για 40’-45’. Ούτε λάδια έξτρα, ούτε τίποτα.  

Στο άμεσο μέλλον, θα δοκιμάσουμε και την μανιταρόπιτα που έχουμε βάλει στο μάτι και θα σας ενημερώσουμε.

(Τις βρήκα στο μαγαζί βιολογικών προϊόντων "Θησαυρός Υγείας", Βεΐκου 32, Γαλάτσι, τηλ. 210 2220519)