Καλοκαιρινά μαθήματα για γονείς

Το πρώτο καλοκαίρι μας με τον Μικρό θα έλεγα πως ήταν κομματάκι σοκαριστικό, μιας και από την δεύτερη κιόλας μέρα των διακοπών ήθελα να γυρίσω σπίτι. Βλέπετε, η λέξη "διακοπές" δεν πρέπει ΠΟΤΕ να χρησιμοποιείται μαζί με την λέξη "μωρά". Μοναδική εξαίρεση η φράση "Δεν υφίσταται ο όρος διακοπές όταν έχεις μαζί σου μωρά". 

Καλό -και πιο λογικό- θα ήταν να χρησιμοποιούμε προτάσεις όπως: "μεταφορά της καθημερινότητάς μας σε παραλιακή περιοχή, χωρίς την άνεση και τον εξοπλισμό του σπίτιου αλλά με την συνεχή (και τόσο απαραίτητη) παρουσία του μπαμπά". Αυτό μάλιστα! Αλλά αν δεν σου το έχει πει ποτέ κανείς, πού να το ξέρεις; 

Η προηγούμενη διετή εμπειρία μας, αποδείχθηκε εξαιρετικά χρήσιμη το φετινό καλοκαίρι, καθώς με την έλευση της Μικρής, ήμασταν σαφώς πιο ψιλιασμένοι αλλά και (ψυχολογικά τουλάχιστον) προετοιμασμένοι.

Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, υπήρξαν πολλά και χρήσιμα πράγματα τα οποία μάθαμε όλες αυτές τις ημέρες και θα ήθελα να μοιραστώ με όλους εσάς που κουβαλήσατε (ή έχετε σκοπό να κουβαλήσετε στο μέλλον) ατελείωτα νεροπίστολα, ψυγειάκια, ομπρέλες και φουσκωτές βάρκες:

- Όσο φειδωλός και να είσαι με τα πράγματα που θα πάρετε μαζί σας, το αυτοκίνητο θα γεμίσει μέχρι και το τελευταίο κυβικό εκατοστό. Το ίδιο και η μπαγκαζιέρα. Κι αυτό γιατί οοοοοοοοοολα είναι απαραίτητα: το μούλτι, τα μπιμπερό, τα κουταλάκια, το καρότσι, η στράτα, το γκαζάκι, το μπρίκι, το, το, το... Είπαμε όλα!

-Από την τεράστια τσάντα με τα παιχνίδια παραλίας με κουβαδάκια, τσουγκράνες, φτυάρια, κουπ πατ καβούρια/ψαράκια/αστερίες, καραβάκια, μπάλες κλπ. το παιδί θα επιλέξει να παίξει (στην καλύτερη) με ΕΝΑ από αυτά ή (στην χειρότερη) με το πρώτο ξυλάκι που θα βρει στην παραλία ή (στην ακόμα χειρότερη) με τα παιχνίδια από άλλα παιδάκια. 

-Αν αποφασίσεις να μην πάρεις μαζί σου την τεράστια προαναφερθείσα τσάντα, το παιδί θα θέλει να παίξει με ΟΛΑ τα παιχνίδια του.

-Ένα δίωρο στην θάλασσα το πρωί είναι η ασφαλέστερη εγγύηση για έναν ήσυχο ύπνο το μεσημέρι. Το αυτό και το απόγευμα για τον αντίστοιχο βραδινό ύπνο.

-Όσο πιο κοντά είναι η παραλία από το σπίτι τόσο το καλύτερο, καθώς οι πιθανότητες να ξεχάσεις κάτι από παγούρι/πάνες/πιπίλα κλπ. είναι ιδιαίτερα αυξημένες.  

-Το πιο σημαντικό πράγμα σε μια ταβέρνα (εκτός από τα καλά μαγειρευτά και το σωστό τηγάνι) είναι να έχει (και να πιάνει) το wifi. Διότι ναι, θέλουμε για 30'-40' να καθίσουμε και να φάμε σαν πολιτισμένοι άνθρωποι κι όχι σαν ομάδα σκυταλοδρομίας "τώρα κυνήγα τον εσύ και μόλις φάω θα τον κυνηγήσω εγω". Κι αυτό γίνεται μόνο αν βλέπει την αγαπημένη του σειρά στο κινητό. 

-Το καλύτερο μαύρισμα το κάνεις φτιάχνοντας πυργάκια στην άμμο. 

- Το πώς αντιλαμβανόμαστε εμείς τη θερμοκρασία της θάλασσας, απέχει χιλιάδες μίλια από το πώς την αντιλαμβάνονται τα παιδιά. Εκεί που η μαμά και ο μπαμπάς κρυώνουν, τα πιτσιρίκια απλά δροσίζονται. 

- Τα παιδιά κάνουν διακοπές. Ο μπαμπάς και η μαμά είναι εκεί γιατί πρέπει να υπάρχουν και εκείνοι που τηρούν ένα στοιχειώδες πρόγραμμα. Αλλιώς τα μικρά θα ήταν όλη μέρα στην θάλασσα τρώγοντας παγωτό. 

- Ακόμα όμως και αν δεν ξεκουράστηκες καθόλου σε αυτές τις όχι-για-σένα-διακοπές θα ήθελες λίγες ακόμα μέρες να τα βλέπεις να πλατσουρίζουν (και να τρώνε άμμο...).