Ένα από τα πιο αγαπημένα μου φαγητά το οποίο κατά πάσα πιθανότητα έχω φάει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Βέβαια όταν ήμουν μικρή δεν τρώγαμε τον καγιανά ποτέ σκέτο, αλλά τον απλώναμε πάνω σε φρεσκοβρασμένα μακαρόνια γιατί σύμφωνα με την γιαγιά μου: "Είναι φαγητό αυτό; Αυτό είναι σάλτσα!".
Ο καγιανάς (ή στραπατσάδα, ή ντομάτα με αβγά) είναι εύκολος, γρήγορος και μπορεί να φιλοξενήσει αλλαντικά, μυρωδικά, τυριά και να μεταμορφωθεί σε κάτι παραπάνω από μία "σάλτσα"... Επίσης τρώγεται για πρωινό, για ελαφρύ μεσημεριανό ή βραδινό και φυσικά ζευγαρώνει τέλεια με μια κρύα μπίρα
Η συνταγή πάει δικαιωματικά στον Σωτήρη Νίνη γιατί με ενέργειες σαν κι αυτές που είδαμε την Κυριακή δείχνει πως το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι απλά υπέροχο ή και υπέροχα απλό. Όπως και ο καγιανάς...
Υλικά
4 ντομάτες, περασμένες από τον τρίφτη
3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 ξερό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
Μισό ποτήρι λευκό ξηρό κρασί
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1 πρέζα γλυκιά πάπρικα
1 χούφτα φρέσκος δυόσμος ψιλοκομμένος ή 1 κουταλάκι του γλυκού ξερός
6-7 αβγά ελαφρώς χτυπημένα
1 φλιτζάνι φέτα τριμμένη
Εκτέλεση
Σε βαθύ τηγάνι ζεσταίνω το λάδι και σοτάρω το κρεμμύδι για δύο λεπτά. Σβήνω με το κρασί και μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ ρίχνω την ντομάτα, αλάτι, πιπέρι, την πάπρικα και τον δυόσμο και ανακατεύω.
Μόλις αρχίσει να βράζει, χαμηλώνω τη φωτιά, σκεπάζω και το αφήνω να μαγειρευτεί μέχρι να φύγουν σχεδόν όλα τα υγρά (περίπου 30 λεπτά).
Όταν η ντομάτα "στεγνώσει" σβήνω τη φωτιά, αφήνω το σκεύος στο μάτι, ρίχνω τα αβγά και ανακατεύω με μια ξύλινη κουτάλα φέρνοντάς την πάνω κάτω στο τηγάνι, μέχρι να ασπρίσει το αβγό.
Ρίχνω την φέτα, την φέρνω μια βόλτα και σκεπάζω. Σερβίρεται χλιαρός ή σε θερμοκρασία δωματίου. Ψωμί -ζεστό- απαραίτητο.
Σημ.: αντί για φέτα έχω βάλει κατίκι, ξινομυζήθρα κρητική και βολάκι Τήνου (όχι όλα μαζί, σε ξεχωριστά μαγειρέματα) και του πήγαιναν πολύ. Κόψτε σε ροδέλες ένα χωριάτικο λουκάνικο και ρίξτε το μαζί με την ντομάτα για πιο χορταστικό αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου