Μου είχαν πει ότι στη Νάξο πας κυρίως για δύο λόγους: για τις ωραίες παραλίες και το καλό φαγητό. Ένας τρίτος είναι και το ματς της ΑΕΚ με τον Πανναξιακό. Κι επειδή οι χειμερινοί κολυμβητές είναι λίγοι, ας επικεντρωθούμε στους πιστούς οπαδούς της ΑΕΚ και του καλού φαγητού που θα βρεθούν εκεί το σαββατοκύριακο.
-Ταβέρνα Αρετή (Καστράκι) κεφτεδάκια της μαμάς σκέτα αλλά και με φρέσκια σάλτσα, μουσακάς, κοκορομακαρονάδα, κολοκυθοκεφτέδες και φοβερό σπιτικό γλυκό μωσαϊκό (αξίζει να πάτε έστω και μόνο γι αυτό). Επειδή μας το είχαν πολυδιαφημίσει, δοκιμάσαμε και στην Αξιώτισσα, το (υποτίθεται) καλύτερο εστιατόριο του νησιού. Να πω μόνο ότι αλλού φάγαμε καλύτερα...
-Απείρανθος: εδώ δεν έχει παραλία αλλά έχει τον Λεφτέρη. Γνωστή κρεατοταβέρνα με μικρό αλλά εκλεκτό κατάλογο. Τα μπιφτέκια και η ντόπια T bone που δοκιμάσαμε ήταν σούπερ. Καλό θα ήταν να πάρετε ένα τηλέφωνο πριν πάτε ώστε να είστε σίγουροι ότι θα βρείτε τραπέζι. Ένα θεματάκι με το σέρβις το έχουν, αλλά καλή διάθεση να υπάρχει και όλα λύνονται. Ο Πλάτανος είναι επίσης πολύ γνωστός για τα κρεατικά του. Δεν τον δοκιμάσαμε αλλά ακούσαμε καλά λόγια από ανθρώπους των οποίων τα πιρούνια εμπιστευόμαστε.
-Φιλώτι: Τηγανιά από γλυκάδια, παϊδάκια, φιλέτο μοσχαρίσιο τρυφερό και νόστιμο και κρύες μπίρες πετύχαμε στο Πλατανάκι. Σέρβις άψογο και τιμές πολύ καλές. Καθήσαμε και στο ζαχαροπλαστείο της πλατείας (Πλάτανος αν θυμάμαι καλά) αλλά τα σπιτικά γλυκά τους δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
Γενικές παρατηρήσεις:
-Θα πρέπει να είσαι ή πολύ παράξενος ή πολύ γκαντέμης για να μην φας καλά στο νησί.
-Το ίδιο ισχύει και για τις παραλίες.
-Για παλαιωμένη γραβιέρα, αρσενικό και λοιπά τυροκομικά απευθυνθείτε στα μαγαζάκια των συνεταιρισμών. Στη χώρα υπάρχουν τουλάχιστον 2-3.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου