Γύρο-γύρο τα κλισέ

και κρατήστε το «μπατΑΡΗΣε» ή «τρακΑΡΗΣε»
για την επόμενη φορά...

Δεν ξέρω αν φταίει η κρίση ή όχι, γεγονός είναι πάντως ότι τα σουβλατζίδικα όχι μόνο ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο, όχι μόνο πάνε να ξεπεράσουν τα γιαουρτο-στην-γκατάψυξ μαγαζιά αλλά δείχνουν να κατακτούν όλο και περισσότερο καταναλωτικό κοινό.

Δεδομένων των συνθηκών ακούγεται λογικό, καθώς 2-3 ευρώ αρκούν για να χορτάσεις. Φτάνει να μιλάμε για ζουμερό, νόστιμο κρέας (το οποίο δεν προέρχεται από ζώα που στη χώρα μας θεωρούμε κατοικίδια), φρέσκια ντοματούλα (όχι από αυτές με την πλαστική φλούδα), δροσερό τζατζικάκι (μακριά από το τύπου-ντρεσινγκ-με-αγγούρι-και-σκόρδο που βρίσκουμε σε 5κιλα), κομμένες στο χέρι πατατούλες (πώς λέμε «προτηγανισμένη-σφουγγαράτη»; Καμία σχέση), τυλιγμένα όλα αυτά σε μια καλοψημένη (όχι σαν πάτος από εσπαντρίγια) πιτούλα.

Δυστυχώς οι εντός παρενθέσεων περιγραφές είναι αυτές που συναντάμε συχνότερα και είναι το ίδιο βλαβερές για την σωματική μας υγεία όσο είναι για την ψυχική μας αυτές οι «ευφάνταστες», τσαχπινογαργαλιάρικες ταμπέλες τύπου: «Γυρο-βολιές», «Γύρο-γύρο όλοι», «Τρι-γύρο με απ' όλα», «Ο πιτο-γύρος του κόσμου» (για να μην μιλήσω για την «πίτα του παππού» την οποία ποτέ δεν έχω πει σωστά και πάντα εκτίθεμαι…).

Ίσως φταίει η υπερβολική έκθεση των ματιών μου σε αθλητικά πρωτοσέλιδα όλο αυτά τα χρόνια. Ξέρετε, αν έχετε δει πάνω από 537 φορές τον τίτλο «Σκόντα-ψε η ΑΕΚ» σε ήττα από την Σκόντα Ξάνθης, ή «Έφαγε ροπαλιά ο ΠΑΟ», σε νίκη του Ηρακλή, ή «Σάλπισμα νίκης» όποτε έβαζε γκολ ο Σαλπιγγίδης, ε, όσο και να προσέχεις, μια αναφυλαξία στα κλισέ την αρπάζεις…  

Κι εδώ αρχίζουν τα ανεξήγητα. Αντί να νοσταλγήσω τα παλιά κλασικά ονόματα σουβλατζίδικων-ταβερνίων: «Τα 2 αδέρφια», «Τα 3 ξαδέρφια», «Οι 4 συνυφάδες», «Οι 5 διπλοκούμπαροι» κλπ., αρχίζω να σκέφτομαι ακόμα πιο διαστροφικά, τα οποία πολύ φοβάμαι ότι θα τα δω σύντομα σε κάποια φωτεινή επιγραφή: 

• Πιτά-ει η ομάδα (προτείνεται για σουβλατζίδικα στην επαρχία)
• Ωμόγυρος (για σούσι γύρο)   
• Καλαμάκια και παλούκια (λίγο kinky ακούγεται αλλά ποτέ δεν ξέρεις…)
• Τα πιτο-κίνητα (για τους λάτρεις των καγκουρο-αυτοκινήτων)
• Σαν πας για καλαμάκια (Ο,τι πρέπει για σουβλατζίδικο μετά την Κόρινθο)
• Ο πιτο-γλέντης (για μερακλήδες)

 Αν σας άνοιξα την όρεξη και την έμπνευση, εδώ είμαι να μοιραστούμε τις ιδέες μας. Θα κατοχυρώσουμε τους τίτλους και θα τους μοσχοπουλήσουμε!