27.6.19

Όταν η μαμά κάνει break από τις δραστηριότητες των παιδιών


Έβλεπα με τρόμο να πλησιάζει η μέρα που θα έχουν τελειώσει για τη φετινή χρονιά όλες οι εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών: το μπάσκετ, το κολυμβητήριο, η ζωγραφική, το μπαλέτο.



Ναι, δεν ήταν και λίγα. Όμως υπήρχε μέσα στον -ας μην πω τίποτα χειρότερο και ας αρκεστώ στο- βαρύ χειμώνα πως αυτές οι ώρες μετά το σχολείο,  έδιναν στα παιδιά μια ευκαιρία για (ακόμα περισσότερη) εκτόνωση της ατέλειωτης ενέργειάς τους και σε μένα μια ευκαιρία να καθίσω στην εξέδρα ώστε να συγκεντρώσω τη λίστα του σούπερ μάρκετ, ή να μείνω για μία ώρα σπίτι και να μαγειρέψω/συγυρίσω/πλύνω/ό,τι θέλω-θα-κάνω χωρίς παρεμβολές.

Βέβαια, την παραπάνω "πολυτέλεια" προπλήρωνα, με ατελείωτο "τρέξιμο", κυνήγι της ώρας και φυσικά χιλιόμετρα στο αμάξι. Αλλά τώρα τι;;;

Οι ερωτήσεις "τι θα κάνουμε το απόγευμα μαμά;" άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Το να μείνουμε σπίτι -λέω εγώ τώρα και κάτι παράλογα- ήταν εκτός συζήτησης. "ΤΙ;;; ΠΑΛΙ ΜΕΣΑ;;; (τι πάλι ρε παιδιά; πότε μείνατε μέσα και το λησμονώ; Δεν έχουμε βάλει καθόλου τον απαυτό μας κάτω τόσους μήνες).

Οπότε με δημοκρατικές διαδικασίες άρχισαν οι εξορμήσεις. Και τότε συνέβη κάτι μαγικό.

Από τη στιγμή που εξαφανίστηκε η υποχρέωση "την τάδε ώρα πρέπει να είμαστε στο τάδε σημείο" και οι προτάσεις "βάλε τα παπούτσια σου, έχουμε αργήσει", εμφανίστηκε κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον, η ηρεμία.

Και μαζί της η απόλαυση και λίγο πιο πίσω η διασκέδαση. Όχι των παιδιών. Η δική μου.

Παρά το γεγονός ότι είμαστε σχεδόν κάθε μέρα από εδώ και από εκεί, ότι πηγαίνουν τα μικρά πιο αργά για ύπνο και ότι κατά συνέπεια η δική μου "βάρδια" τελειώνει αντιστοίχως... αργάμιση, η κούραση, σωματική και ψυχολογική, είναι λιγότερη.

Μετά από αρκετές ημέρες συνεχόμενων εξορμήσεων σε παιδικές χαρές, παραλίες, ποδηλατοδρόμια κλπ. υποψιάζομαι ότι το ρολόι, ήταν αυτό που με εξαντλούσε περισσότερο από όλα. 


Αν κάνω λάθος (πράγμα που απεύχομαι) και καταλήξω καλοκαιριάτικα σε καμιά εντατική με υπερκόπωση, παρακαλώ μη μου φέρετε συμπυκνωμένο χυμό πορτοκαλιού, τον σιχαίνομαι. Μόνο σοκοφρέτες υγείας.

Ευχαριστώ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου