Οικογενειακό Διπλό: Είσαι κορίτσι. Μπορείς να κάνεις τα πάντα!

Πριν λίγο καιρό, ήμασταν στην παιδική χαρά και ως συνήθως τα δύο πιτσιρίκια μας εξοβελισμένα: ο Ανδρέας στην αναρρίχηση, η Διοχάντη στη σκάλα της τσουλήθρας κι εγώ τα παρακολουθούσα από απόσταση ασφαλείας. Ώσπου βλέπω τη μικρή να έρχεται προς το μέρος μου με κλάματα, πράγμα περίεργο καθώς δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου κάποιο ατύχημα.

Εγώ: Διοχάντη, τι έχεις;
Διοχάντη (εν μέσω λυγμών): Εκείνο το αγοάκιιιιιιιιιιιιιιιι.
-Ε, τι; Σε χτύπησε;
-Όχιιιιιιιιιιιιιι.
-Σε έσπρωξε;
-Όχιιιιιιιιιιιιιι!!! (ακόμα πιο τσαντισμένη γιατί έχει και αργόστροφη μάνα που δεν την καταλαβαίνει με την πρώτη...)
-Τι έκανε;!
-Μου είπε ότι γιεν μποώ να ανέβω σε ατή την κιουλίθα (μτφρ: ότι δεν μπορώ να ανέβω σε αυτή την τσουλήθρα)
-Γιατί;!
-Γιατί μόνο αγοάκια μποούν να ανέβουν. Τα κοίτσια γιεν μποούν! (δεν χρειάζεται μετάφραση, το πιάσατε το νόημα)

Την παίρνω αγκαλιά να ηρεμήσει, της χαϊδεύω τα μαλλιά και της απαντώ:
-Να πεις σε αυτό το αυτό και σε όποιον σου ξαναπεί κάτι τέτοιο, ότι δεν υπάρχει τίποτα που κάνει ένα αγοράκι και δεν μπορεί να κάνει ένα κορίτσι.
Η πρόταση ήταν αρκετά μεγάλη για το μυαλουδάκι ενός –ούτε- 3χρονου –τότε-, οπότε είπα να της κάνω ακόμα πιο απλή:
-Μπορείς να κάνεις τα ΠΑΝΤΑ. Και αν δυσκολεύεσαι κάπου, η μαμά και ο μπαμπάς και θα είναι εκεί να σε βοηθήσουν να κάνεις τα ΠΑΝΤΑ. Κανείς να μην σου πει ότι δεν μπορείς. Φυσικά και μπορείς! Κατάλαβες;

Έκανε ένα νεύμα με το κεφάλι της και έφυγε αποφασισμένη.

Όχι μόνο ανέβηκε την τσουλήθρα (μεταξύ μας, δεν ήταν για την ηλικία της, αλλά ας πάει κάποιος άλλος να της πει ότι είναι μικρή, εγώ όχι!), αλλά τη στιγμή που ένα άλλο αγοράκι πήγε να την προσπεράσει τον πρόσταξε: «Να πειμένεις τη χειρά χιου!».

Ήταν το πρώτο και μοναδικό μέχρι σήμερα κρούσμα απόπειρας «υποβάθμισής» της. ΄

Ακόμα και όταν ο Ανδρέας πήγε μια φορά να της πει ότι δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο «γιατί είναι μόνο για αγόρια», η μικρή δεν μάσησε (άλλωστε βλέπει καθημερινά τη μαμά της να ασχολείται με τη μπάλα) και του απάντησε: «Τι λες;;; Μποω!» και τράβηξε ένα σουτ στη μπάλα.

Πάντως, μιλώντας ως γυναίκα μεγαλωμένη σε «ανδρικό» περιβάλλον, ως μαμά έχω πάντα στο νου μου την έγνοια να περάσω στην Διοχάντη τη δύναμη της πίστης πως όλα είναι δυνατά. Και αν όσα –λίγα- δεν μπορεί να καταφέρει, να μην θεωρήσει ποτέ ότι δεν έγιναν λόγω του φύλου της.

Καλημέρα σας.