27.1.16

Σπανακόρυζο α λα Patatone



«Αυτό το παιδί ή σεφ θα γίνει ή ποδοσφαιριστής», ακούω συχνά πυκνά από γνωστούς και φίλους, συμπέρασμα που στηρίζεται κυρίως στις δύο αγαπημένες ασχολίες τόσο της μαμάς όσο και του μπαμπά φυσικά. 

Να πω την αλήθεια, αν έπρεπε να διαλέξω ένα από τα δύο, η επιλογή σεφ/μάγειρας –διαλέγετε και παίρνετε- είναι η μοναδική μου. Τρελή είμαι να θέλω το βλαστάρι μου να γίνει ποδοσφαιριστής και να το κλαδεύει ο κάθε ξυλοκόπος/κατσίκι/άμπαλος;

Ο Μικρός Γκόρντον Ράμσεϊ (τουλάχιστον!) λοιπόν λατρεύει το σπανακόρυζο, όχι μόνο να το τρώει αλλά και να το φτιάχνει. Κάθε φορά που το συγκεκριμένο φαγητό μπαίνει στο εβδομαδιαίο μας μενού, η καρέκλα έρχεται δίπλα στην κουζίνα και ο σεφ του σπιτιού παίρνει θέση και αρχίζει τις διαταγές. Η περιγραφή της συνταγής (συμπεριλαμβανομένων και των διαλόγων) είναι ακριβής, όπως δηλαδή εκτελείται και στο σπίτι μας.

Υλικά
¾ του φλιτζανιού ελαιόλαδο
1 κιλό σπανάκι, καθαρισμένο
5-6 κρεμμυδάκια φρέσκα ή 1 ξερό, ψιλοκομμένα
½ ποτήρι κρασί ξηρό (και λευκό και κόκκινο έχω βάλει, μια χαρά είναι και τα δύο) προαιρετικά
1 κονσέρβα ντομάτας, ή τρεις φρέσκες, περασμένες από το μούλτι
1 ματσάκι άνηθος, ψιλοκομμένος
1 ματσάκι δυόσμος, ψιλοκομμένος
1 (κοφτό) κουταλάκι του γλυκού αλάτι, χοντρό
½ κουταλάκι του γλυκού πάπρικα, γλυκιά
1 πρέζα φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Ξύσμα από 1 λεμόνι
1 φλιτζάνι ρύζι (εγώ χρησιμοποιώ αυτό που λέει «για σπυρωτό πιλάφι και βγαίνει σούπερ)

Εκτέλεση

Σε φαρδιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι σε δυνατή φωτιά. Ρίχνουμε το κρεμμυδάκια και το ανακατεύουμε ενώ αυτό «κάνει τσιρ-τσιρ-τσιρ» (σύμφωνα με περιγραφή του Μικρού. Για να σταματήσει να «φωνάζει» του ρίχνουμε το κρασί.\

«Και μετά;»
Μετά προσθέτουμε το σπανάκι και ανακατεύουμε (εδώ αναλαμβάνω εγώ, γιατί αν το ανακατέψει ο Μικρός, θα το μαζεύω από τα πλακάκια). Μόλις μαραθεί το σπανάκι, ρίχνουμε ντομάτα, μυρωδικά, μπαχαρικά, ½ ποτήρι νερό και ξανά ανακάτεμα (αυτή την φορά κρατάμε την κουτάλα μαζί). Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σκεπάζουμε.

«Να ρίξουμε και το ρύζι;» ρωτάει.
-Όχι θα το αφήσουμε 10 λεπτά να βράσει μόνο του και θα το ρίξουμε σε λίγο.
«Εγώ θα το ρίξω!» κατοχυρώνει τη θέση του.
-Εσύ, μην ανησυχείς. Κατέβα από την καρέκλα τώρα, μην πέσεις μέσα στην κατσαρόλα και έλα όταν σε φωνάξω.
Κατεβαίνει, πάει στο σαλόνι και μετά από 10’’ επανέρχεται: «Μαμά με φώναξες!» (δεν ρωτάει, ανακοινώνει).
-Δεν σε φώναξα, σε λίγο θα σε φωνάξω.

Το ίδιο σκηνικό θα επαναληφθεί για τουλάχιστον 5-6 φορές ακόμα, μέχρι που θα περάσουν τα 10 λεπτά, θα τον φωνάξω, θα έρθει, θα σύρει ξανά την καρέκλα του δίπλα στην κουζίνα για να αναλάβει τα καθήκοντά του.

Ρίχνουμε το ρύζι, συμπληρώνουμε με 1½ ποτήρι χλιαρό νερό, προσθέτουμε το ξύσμα, ανακατεύουμε και σκεπάζουμε.

«Να φάμε τώρα;», ρωτάει.
-Όχι ακόμα, θα το αφήσουμε 15’-20’ να μαγειρευτεί το ρύζι.

Τόσο η διαδικασία όσο –κυρίως- ο διάλογος είναι ίδια κάθε, μα κάθε φορά που μαγειρεύουμε σπανακόρυζο στο σπίτι, δηλαδή μια φορά την εβδομάδα…

Για πιο ελαφρύ αλλά εξίσου απολαυστικό αποτέλεσμα, μπορείτε να αντικαταστήσετε το ρύζι με κινόα. Σε αυτή την περίπτωση, χρειάζεται 1 ποτήρι νερό συμπλήρωμα και 15’ μαγείρεμα. 

(Το Patatone είναι "όνομα" που έδωσε στον Μικρό μια Ιταλίδα τουρίστρια πριν από δύο καλοκαίρια στη Νάξο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου