Το baby sitting θέλει καλοπέραση

Γνωρίζαμε από πολύ νωρίς (συγκεκριμένα από το πρώτο θετικό τεστ εγκυμοσύνης) ότι τις φετινές γιορτές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς θα τις περνούσαμε (κυριολεκτικά) μεταξύ μας: ο Πατέρας, ο Μικρός, εγώ και η μόλις μερικών ημερών Μικρή.

Ούτε "τι θα βάλω", ούτε "που θα πάμε" είχαμε φέτος, λοιπόν.

Αλλά "τι θα φάμε;" φυσικά και είχαμε.


Χρόνο για πολλές προετοιμασίες δεν διαθέταμε με τον έναν σε μόνιμη κίνηση λες και έχει 100% φορτισμένες μπαταρίες όλη μέρα και την άλλη να θέλει τάισμα και άλλαγμα ανα δίωρο. Έτσι το μενού απαιτούσε κάτι γρήγορο αλλά να στέκεται στο ύψος των ημερών. Ένα συκώτι με καραμελωμένα κρεμμύδια και ριζότο με καρύδια και σταφίδες φάνηκαν να είναι ο,τι πρέπει.

Κάπου στις 7 πρόλαβα να ξεκλέψω ένα μισάωρο για τα βασικά: καθάρισμα και κόψιμο κρεμμυδιών, κόψιμο συκωτιού, παρμεζάνα τριμμένη, ζεστός ζωμός κοτόπουλου, ρύζι, καρύδια, σταφίδες, λάδι, πιπέρι και δύο τηγάνια, όλα πάνω στο πάγκο της κουζίνας, ώστε να μην τα ψάχνω τελευταία στιγμή.

Στις 8 το πρώτο "γκρουπ καληνύχτας" πήγε για μπάνιο, γάλα και νάνι. Στις 9 παρά η Μικρή κοιμόταν και ο Μικρός αφού είδε την Μίνα, τη Σοφία, τον Γιάγια και τη Μάγια (παιδικά προγράμματα στο Baby TV για τους μη γνωρίζοντες), μπήκε στο δεύτερο "γκρουπ καληνύχτας". 

Ακριβώς στις 9:30 με τα δυο τους να κοιμούνται (ναι, είμαστε τυχεροί σε αυτό, ούτε νανουρίσματα ούτε τίποτα, μια καληνύχτα κι έξω από την πόρτα), είμαι στην κουζίνα. 

Ανάβω τα δύο μάτια της κουζίνας και αρχίζω την συγχρονισμένη μαγειρική. Λάδι και στα δυο τηγάνια και κρεμμύδια για σοτάρισμα ήταν η κοινή αρχή. Από εκεί κι έπειτα το κάθε σκεύος τράβηξε τον δρόμο του, αλλά ξανασυναντήθηκαν στον τερματισμό σχεδόν ταυτόχρονα.

Ο Πατέρας άνοιξε μία Νεμέα του 2004, συγκεκριμένα τον Ηγεμώνα, που μας περίμενε στα ποτήρια και έστρωσε το τραπέζι με το κατάλληλο ντεκόρ των ημερών.

Έβαλα στα πιάτα μας τις πρώτες μερίδες, τσουκρίσαμε τα ποτήρια και πραγματικά ένιωσα σαν να βρίσκομαι στο καλύτερο εστιατόριο. Όχι γιατί το φαγητό ήταν τόσο καλό (που ήταν! Το λέει και ο Πατέρας) αλλά γιατί πραγματικά απόλαυσα την κάθε στιγμή, την κάθε μπουκιά, την κάθε γουλιά. Δεν συνέχισα να σερβίρω, το υπόλοιπο το φάγαμε μέσα από τα σκεύη, σιγά σιγά, χαζεύοντας λίγο τηλεόραση, λίγο instagram, λίγο Facebook για να βλέπουμε και που βρίσκονται οι φίλοι μας αυτή την ώρα.

Όταν τελειώσαμε, μάζεψα το τραπέζι και πήγα να πλύνω τα πιάτα (σιγά μην με έβρισκε ο νέος χρόνος με άπλυτα στον νεροχύτη!). Ήταν ένα καλό διάλειμμα για να περάσουμε στο γλυκό. Κορμός σοκολάτας από τα χεράκια του "παππού Κίκο" που λέει κι ο Μικρός (Νίκος σε ελεύθερη μετάφραση). Καταφέραμε να σταματήσουμε στο ενάμιση κομμάτι έκαστος...

Γύρω στις 12 παρά κάτι ψιλά, η Μικρή ξύπνησε και είπε να τσιμπήσει κι εκείνη. Κι έτσι το 2015 την βρήκε στην αγκαλιά μου να τρώει και να γουργουρίζει σαν γατί. 

Ναι, οι εφετινές γιορτές ήταν ξεχωριστές από όποια μεριά και να το δω. Ούτε σκέφτηκα, ούτε λυπήθηκα που δεν βγήκα από το σπίτι. Γιατί αυτές οι γιορτές ήταν αποκλειστικά και μόνο για εμάς. Τους Final Four! 

Και του χρόνου!

Συκώτι με καραμελωμένα κρεμμύδια

Υλικά 

2-3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

2 κρεμμύδια κομμένα όπως στην χωριάτικη

400-500 γρ. συκώτι μοσχαρίσιο, κομμένο σε μπουκιές

1 σφηνάκι ξίδι μπαλσάμικο

1/2 ποτήρι κόκκινο ξηρό κρασί

Λίγο αλάτι

Εκτέλεση

Σε ένα τηγάνι ζεσταίνω το λάδι και ρίχνω τα κρεμμύδια. Μόλις μαλακώσουν, σβήνω με το μπαλσάμικο, χαμηλώνω την φωτιά και ανακατεύω μέχρι να καραμελώσουν, διαδικασία που κρατάει περίπου 15 λεπτά. 

Κατόπιν προσθέτω το συκώτι και ανακατεύω μέχρι να πάρει χρώμα από όλες τις μεριές. Σβήνω με το κρασί, αλατίζω και το αφήνω σε χαμηλή φωτιά μέχρι να δέσει η σάλτσα (για 5-10 λεπτά). 

Ριζότο με καρύδια και σταφίδες

Υλικά

3-4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

1 κρεμμύδι, ψιλοκομμένο

1/2 ποτήρι ρύζι αρμπόριο ή καρναρόλι

1/2 ποτήρι λευκό ξηρό κρασί

Περίπου 1 λίτρο ζωμός κοτόπουλου

1 χούφτα σταφίδες, ξανθές

1 χούφτα καρύδια, χοντροκομμένα

1 κουταλιά της σούπας βούτυρο

2 φλιτζάνια παρμεζάνα, τριμμένη

Εκτέλεση

Σε βαθύ τηγάνι ζεσταίνω το λάδι και σοτάρω το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει αλλά όχι να καεί. Ρίχνω το ρύζι και ανακατεύω έως ότου λαδωθεί. Σβήνω με το κρασί και μόλις το απορροφήσει, προσθέτω μισό φλιτζάνι ζωμό. Χαμηλώνω τη φωτιά και ανακατεύω συνεχώς. 

Μόλις πιει τον ζωμό ρίχνω μισό φλιτζάνι ακόμα και συνεχίζω το ανακάτεμα. Επαναλαμβάνω την διαδικασία μέχρι να βράσει το ρύζι (το ριζότο απαιτεί al dente ρύζι, δεν το θέλουμε λιωμένο!). 

Ένα λεπτό πριν είναι απόλυτα έτοιμο το ρύζι, σβήνω τη φωτιά, ρίχνω λίγο ζωμό, το βούτυρο και την παρμεζάνα και ανακατεύω. Το αφήνω δυο λεπτά και σερβίρω αμέσως μετά.