Ομάδα μοντέλο

Αχ, κι εμείς κύριε Μελισσανίδη μου...

Μόνο αν γίνεις μάνα μπορείς να συνειδητοποίησεις πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Γιατί ναι, τα κοινά καθήκοντα μιας μαμάς και ενός πρόεδρου ΠΑΕ είναι πολλά περισσότερα απ´ όσα φαντάζεστε...

-Πού να βρεις καλό προπονητή τη σήμερον ημέραν;
Οι καλές σχολές προπονητών (τόσο ποδοσφαιριστών όσο και νηπίων) προέρχονται -παραδοσιακά- από τα "μεγάλα πρωταθλήματα". Αν προσλάβεις λοιπόν μία νταντά π.χ. από την Αγγλία, την Γαλλία ή την Γερμανία, ναι θα μάθει το παιδί μια δεύτερη γλώσσα σαν μητρική, θα μάθει να τρώει με μαχαιροπίρουνο το μήλο του και θα βγάλει την πάνα άμα τη αφίξει της νταντάς. Αλλά και θα μας στοιχίσει ο κούκος Μουρίνιο! Κι επειδή βρισκόμαστε εν καιρώ κρίσης, ο πρόεδρος και το διοικητικό συμβούλιο της "ομάδας" αποφασίσαμε την δοκιμή της συνταγής απο το ανατολικό μπλοκ. Είδαμε κυρίες από Αλβανία, Μολδαβία και Γεωργία. Όλες τους με διπλωμα καθηγήτριας αλλά χωρίς να θέλω να φανώ ρατσίστρια θα ομολογήσω τους φόβους μου: κι αν έρθει εκείνη η μέρα που θα ακούσω τον Μικρό σαν άλλος σερβοέλληνας τεχνικός να μου λέει: "Τι τέλει, μάμα; Τέλει φάω εγκώ αυτό πράμα; Ντεν γκίνονται αυτά. Για μένα φρουτόκρεμα έκει πετάνει!". Οχι! Νταντά από τον τόπο σου!

-Εύρεση "προπονητικού" κέντρου.
Όπως οι ομάδες χρειάζονται ένα καλό κέντρο για τις καθημερινές τους προπονήσεις, έτσι και ο Μικρός θα χρειαστεί αντίστοιχα έναν παιδικό σταθμό. Θα ξαμοληθεί λοιπόν το διοικητικό τιμ προκειμένου να βρει το πιο κατάλληλο με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες και εγκαταστάσεις. Δεν θα προπονείται το δικό μου το ταλέντο στα χωράφια των Θρακομακεδόνων...

-Ο πρόεδρος πρέπει να διατηρεί καλές σχέσεις με την ηγεσία της Σούπερ Λιγκ και της ΕΠΟ προκειμένου η ομάδα του να μην απομακρυνθεί από τις διοργανώσεις. Στην αντίστοιχη περίπτωση είναι η Μαμά Αρχηγός που συντονίζει το πρόγραμμα των συναντήσεων/αγωνιστικών των ομάδων/παιδιών. Αν σε κόψει αυτή από τους αγώνες, άντε να φτιάξεις δικό σου πρωτάθλημα και ομάδες για να παίζεις...

-Πρέπει η ομάδα σου να παίζει καθαρό ποδόσφαιρο χωρίς κλωτσιές, αγκωνιές, κλεψίματα κλπ αν δεν θες να αποκλειστείς από κάθε διοργάνωση/πάρτυ γενεθλίων.

-Στο γήπεδό σου/σπίτι θα πρέπει να έχει προβλεφθεί χώρος κατάλληλος για τους φιλοξενούμενους, οι οποίοι ως γνωστόν φεύγουν πολύ αργότερα από την λήξη του αγώνα... Αν δεν θες να κλαις τα όμορφα και εύθραστα μπιμπελό που έφερες από το Μεξικό, το γυάλινο τασάκι και άλλα τόσα πολύτιμα, περίφραξε ένα μέρος του σπιτιού και ξαμόλησε τα σαν λαγουδάκια της Duracell πιτσιρίκια.  Γιατί ναι, έκανες τόσο κόπο αλλά κατάφερες να πείσεις τον μονάκριβό σου πως "δεν πειράζουμε τα πράγματα της μαμάς και του μπαμπά", όμως δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο και με το κάθε παιδάκι του οποίου η μαμά αρκείται στο "οοοοοχι Γιωργάκη (μπάμ! Πάει κάτω το τασάκι) δεν το πειράζουν αυτό"...

-(κατά συνέπεια) Κάθε υλική ζημιά που πραγματοποιείται στο γήπεδο/σπίτι σου επισκευάζεται και πληρώνεται από την γηπεδούχο ομάδα, κατ´ επέκταση από τον πρόεδρο.

-Οταν η ομάδα παίζει καλά, εννοείται πως ακολουθεί η ανακοίνωση του πριμ. Αντίστοιχα οταν χάνουμε με κάτω τα χέρια και δεν δείχνουμε την πρέπουσα συμπεριφορά στον αγωνιστικό χώρο, η επιβολή προστίμου επιβάλλεται για παραδειγματισμό και συμμόρφωση.

Για το μόνο που δεν έχω να ανησυχώ προς το παρόν είναι οι μεταγραφές. Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει...  Αλλά αν ο "προπονητής" πει οτι χρειαζόμαστε ενισχύσεις, ε, θα βάλουμε το χέρι στην τσέπη (κι ο,τι άλλο όπου χρειαστεί...).