Το ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ υπήρχε στα ψηλά της λίστας "εστιατόρια που θέλω να πάω τον χειμώνα 2017-18" και πριν από λίγες ημέρες έγινε το... τσεκ. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το επισκέπτομαι και χάρηκα πολύ όταν είδα πως η ποιότητα σε φαγητό, ατμόσφαιρα, εξυπηρέτηση έχει ανέβει ακόμα περισσότερο.
Για να μην σας ζαλίζω με αναλύσεις, εκτιμήσεις και gourmeδιάρικες ορολογίες (που δεν την κατέχω ούτως ή άλλως), θα σας δώσω απλά δέκα (+1) λόγους-αφορμές για να πάτε κι εσείς. Η σειρά είναι τυχαία.
1. Ο μικρός κατάλογος. Αυτό που λατρεύω στα εστιατόρια. Ένας λιτός πλην ιδιαίτερα προσεγμένος κατάλογος από τον σεφ Αλέξανδρο Φουρούλη που καλύπτει όλα τα γούστα, συν κάποια πιάτα ημέρας. Πόσο ωραίο είναι όταν δεν είσαι αναγκασμένος να διαβάσεις το "Πόλεμος και Ειρήνη" σε... μενού για να διαλέξεις; Άσε δε, που μόλις τελειώσεις τη "μελέτη" δεν θυμάσαι ούτε δύο πιάτα. Όχι στο ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ όμως.
2. Ο καγιανάς. Δεν πρόκειται για έναν απλό καγιανά. Είναι Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ καγιανάς. Με το συγκεκριμένο πιάτο έχω έναν ιδιαίτερο δεσμό καθώς το γνώρισα από τα χεράκια της μέγιστης μαγείρισσας γιαγιάς μου και είμαι ιδιαίτερα αυστηρή στα υπόλοιπα. Κι όμως ο καγιανάς του ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ, πλούσιος σε μυρωδικά και ενδυναμωμένος με χωριάτικο λουκάνικο, με έκανε να αναζητήσω και την τελευταία πιρουνιά.
3. Δεν επιτρέπεται το κάπνισμα. Και πριν δυσανασχετίσουν οι καπνιστές, να σας ενημερώσω πως δεν θα σας πετάξει κανείς έξω από το μαγαζί για να ξεχαρμανιάσετε, καθώς υπάρχει ειδικός χώρος στην είσοδο του μαγαζιού.
4. Η σαλάτα με τις φακές, το σύγκλινο και το πορτοκάλι. ΟΚ, έχει και άλλες ωραίες σαλάτες, αλλά αυτή την συγκεκριμένη την θυμόμουν από την προηγούμενη φορά τόσο έντονα που έπρεπε οπωσδήποτε να την ξαναπαραγγείλω. Και μάλιστα, έχει γίνει για μένα πηγή έμπνευσης ώστε να δοκιμάσω παρόμοιες στο σπίτι μου.
5. Η τοποθεσία του ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ. Εκτός από το ότι βρίσκεται στον πρώτο όροφο ενός υπέροχου νεοκλασικού, είναι δίπλα στην Ακρόπολη και το Μουσείο της. Ναι, η γειτονιά αυτή έχει μια αύρα υπέροχη.
6. Το αρνάκι. "Μα, εσύ δεν τρως αρνί!", μου είπε ο σύζυγος όταν άκουσε την παραγγελία μου. "Θα δοκιμάσεις και θα καταλάβεις γιατί δεν τρώω αρνί, αλλά τρώω ΑΥΤΟ το αρνί" του απάντησα. Σιγοψημένο, τραγανό έξω, ζουμερό και τρυφερό μέσα, συνοδευόμενο από τα πιο νόστιμα τσιγαριαστά χόρτα που έχω φάει ποτέ.
7. Οι Τσουχτές. Αν κρίνω από τις αναρτήσεις στο Instagram, μάλλον πρόκειται για το πιο δημοφιλές πιάτο του μαγαζιού. Παραδοσιακά ζυμαρικά, με καπνιστό χοιρινό και μυζήθρα και από πάνω για στέγη ένα τηγανητό αβγό. Το σπας, τα ανακατεύεις όλα μαζί και έχεις όλον τον χειμώνα στην πιο νόστιμη εκδοχή του. Δεν θα μπορούσε να μας ξεφύγει.
8. Τα γλυκά. Θα πρέπει να τα βάλω στο top 10 γιατί -δυστυχώς- δεν πετυχαίνεις συχνά εστιατόριο που τα γλυκά τους είναι αντάξια του φαγητού. Αλλά εδώ πρέπει να σας πω πως το "δεν θα πάρουμε γλυκό, ευχαριστούμε" να το ξεχάσετε. Γιατί κι εμείς έτσι λέγαμε, αλλά τελικά από την καρυδόπιτα με το παγωτό και το μιλφέιγ σοκολάτας έμειναν μόνο τα πιάτα...
10. Η "φασαρία" του μαγαζιού. Δεν πρόκειται για μεγάλο, "κυριλάτο" μαγαζί (γι' αυτό και αν έχετε σκοπό να πάτε, κλείστε τραπέζι για να μην μείνετε με την όρεξη), αλλά δεν είναι και ταβέρνα. Είναι ένα καλόγουστο, εκλεκτά διακοσμημένο εστιατόριο, καθόλου στημένο και κυρίως καθόλου "δήθεν". Γι' αυτό και αισθάνεσαι πως μπορείς να πας με την παρέα σου, να περάσεις καλά, ενδεχομένως να σου ξεφύγει κανένα δυνατό γέλιο, χωρίς να πέσει καποιο ενοχλημένο βλέμμα επάνω του. Με άλλα λόγια, σε "αφήνει" να το ευχαριστηθείς από όλες τις απόψεις.
+1. Οι τιμές. Ο λογαριασμός στο τέλος, αποδεικνύει πως στο ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ όσο σέβονται την ελληνική, παραδοσιακή -αλλά στη σύγχρονη μορφή της- κουζίνα, άλλο τόσο σέβονται και θέλουν τον πελάτη -που έρχεται να την απολαύσει- να ξανάρθει. Γιατί κι εμείς, με ένα "θα ξανάρθουμε" φύγαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου